Największy park miejski w Polsce, liczący 830 hektarów powierzchni
Ocena odwiedzających:
Dodaj swoją recenzję u dołu strony!
Nikt jeszcze nie ocenił
Kategoria:
Parki, skwery, zieleń publiczna
Szybka orientacja:
ciekawa rzeźba terenu, organizacja imprez, ozdobne obiekty wodne, restauracja, wstęp bezpłatny
Adres: Bydgoszcz;
Województwo: kujawsko-pomorskie
Współrzędne GPS: 53.162354N, W
Telefony: (052) 328-00-09
DLACZEGO WARTO ODWIEDZIĆ?
Ponad 800-hektarową enklawę leśnych uroczysk ze wzgórzami oraz jarami przeciętymi strugami chętnie odwiedzają nie tylko bydgoszczanie, ale także przyjezdni urzeczeni pięknem natury harmonijnie połączonej z bogatą infrastrukturą, która pozwala na aktywny wypoczynek, relaks i uprawianie wyczynowych sportów. Naturalnymi atrakcjami Myślęcinka są stawy. Na największym z nich znajduje się wyspa zwana ptasią. Jej przydomek bierze się od olbrzymich kolonii mew śmieszek i rybitw,które wybrały ją na swoje siedlisko. Jednym z najpopularniejszych miejsc w Leśnym Parku jest Polana Różopole. To tu odbywają się niezliczone koncerty, zjazdy, festiwale, pikniki, wydarzenia sportowe. To także ulubione miejsce wypoczynku, relaksu i spędzania czasu na świeżym powietrzu nie tylko dla mieszkańców Bydgoszczy.
Godziny otwarcia:
Ogród otwarty całą dobę
Ceny biletów:
Wstęp bezpłatny
W sieci:
WYBRANE ZDJĘCIA
Plany
Zdjęcia
Filmy
Nie dodano
Rośliny
Z drzew iglastych, które stanowią 93% wszystkich gatunków drzew parku największy udział ma sosna (92%), a w domieszkach występują także: świerk pospolity, jodła biała i modrzew (1% udziału w drzewostanie). Drzewa liściaste stanowią 7% całego drzewostanu parkowego i składają się następujących gatunków: buka pospolitego, dębu czerwonego, grabu pospolitego, lipy drobnolistnej i szerokolistnej, jesionu wyniosłego i innych. Na słabszych glebach występuje często dąb bezszypułkowy i grab zwyczajny, a na żyźniejszych różne gatunki klonu i lipy oraz topole, wierzby, olsze, wiązy, brzozy, leszczyna, robinia akacjowa, jarząb pospolity, kasztanowiec zwyczajny, jabłoń dzika i grusza pospolita. Krzewy i krzewinki są reprezentowane głównie przez tarninę, czeremchę, berberys zwyczajny, dereń świdwę i wiele innych gatunków. W parku występuje także wiele roślin zielnych (w tym gatunki kserotermiczne), zaś flora roślin trawiastych zalicza się do 87 rodzajów i 28 rodzin.
Typy i charakter środowisk roślinnych:
- Szuwary (zespoły bagienne) – występują wzdłuż brzegów stawów i cieków wodnych; są to zarówno szuwary wysokie (trzcina pospolita, oczeret, pałka szerokolistna), jak i niskie (sitowie jeziorne, szczaw lancetowaty, mozga trzcinowata, manna, tatarak zwyczajny) oraz zespoły roślin o liściach pływających, całkowicie zanurzonych lub unoszących się na powierzchni wody.
- Zbiorowiska leśne – zajmują ok. 470 ha obszaru parku.
- Bór świeży – porasta południową część parku, a jego podstawowym gatunkiem w warstwie drzew jest sosna zwyczajna, zaś gatunkami domieszkowymi: brzoza brodawkowata, dąb szypułkowy, topola osika, robinia akacjowa, klon zwyczajny, lipa drobnolistna jesion wyniosły; w warstwie podszytu często występuje jarząb pospolity, czeremcha amerykańska, dąb szypułkowy, zaś w runie: mchy i borówki. Wiek drzewostanów sosnowych miejscami dochodzi do 140 lat, zaś wysokość drzew do 25 m.
- Bór mieszany – występuje w centralnej części parku, aż do podnóży zbocza wysoczyzny. Gatunkiem przeważającym w warstwie drzew jest sosna zwyczajna, lecz wzrasta udział dębu szypułkowego, brzozy brodawkowatej (czasami do 30%), modrzewia, topoli osiki, klonu, jaworu, robinii akacjowej, jesiona. W strefie tej drzewa mają szybszy przyrost oraz wzrastający ku północy udział dębu w drzewostanie. W warstwie krzewów zaznacza się duży udział dębu czerwonego, kruszyny pospolitej, klonu zwyczajnego, leszczyny pospolitej i grabu zwyczajnego.
- Grądy – wielogatunkowe lasy mieszane, porastają strefę zboczową i północno-zachodnie obszary parku, położone na wysoczyźnie morenowej. Najwyższe piętro zajmują przede wszystkim: grab, dąb, klon i lipa, zaś podszyt złożony jest głównie z: leszczyny, bzu czarnego, derenia świdwy, wiciokrzewu suchodrzewu. Runo rozwija się i kwitnie w okresie wczesnej wiosny, gdy do dna lasu dopływa duża ilość energii słonecznej.
- Grąd europejski – przeważający typ grądu na terenie parku, cechuje się domieszką drzew iglastych, głównie sosny zwyczajnej. W drzewostanie przeważa udział dębu szypułkowego, a gatunkami współpanującymi są: buk zwyczajny, grab zwyczajny, sosna zwyczajna, lipa drobnolistna, topola osika, modrzew europejski, klon zwyczajny, brzoza brodawkowata.
- Grąd niski – występuje u podnóża zbocza wysoczyzny. Warstwę drzew tworzy klon zwyczajny, klon jawor, wiąz górski, buk zwyczajny i grab zwyczajny.
- Grąd zboczowy – las klonowo-lipowy, występujący na zboczach skarp i dolinek. Drzewostan tworzą dwa poziomy drzew: wyższy, złożony z dębów, lip i sosen oraz niższy, złożony z grabów, klonów i jaworów. Bogaty jest podszyt i runo leśne.
- Buczyna pomorska z niewielką domieszką dębu i grabu – występuje w południowej części Ogrodu Botanicznego oraz na zboczach dolinki na północny wschód od uroczyska „Zacisze”. Drzewostan bukowy liczy 80-110 lat. Runo jest ubogie, z powodu silnego zacienienia dna lasu.
- Świetlista dąbrowa – występuje w północnej i centralnej części parku, na żyźniejszych glebach. Piętro drzew stanowią dęby z domieszką sosny, zaś w dobrze rozwiniętej warstwie krzewów występuje m.in.: berberys, głóg jednoszyjkowy i dwuszyjkowy, śliwa tarnina, grusza pospolita, szakłak pospolity i różne gatunki jarząbu.
- Łęgi – wilgotne lasy liściaste z wielowarstwowym runem. Występują w dolinkach rozcinających strefę zboczową, w obniżeniach na wysoczyźnie oraz w centralnej części parku na odcinku dawnego dopływu wody z dolinki Zacisze. W drzewostanach występują: jesion wyniosły (łęgi jesionowe), jawor i inne gatunki klonów, wiązy (łęgi wiązowe), olsze (łęgi olszowe) i wiele innych gatunków. W dolince Strugi Myślęcińskiej występują łęgi olszowo-jesionowe i miejscami łęgi wiązowe. Łęgi wierzbowo-topolowe spotyka się w formie małych płatów w obrębie Ogrodu Botanicznego, a także wzdłuż dolinek z ciekami wodnymi na zachód od Ogrodu. W centralnej części parku, na terasie pradolinnej występuje las łęgowy przejściowy, w którym dominującymi gatunkami są: jesion wyniosły, olsza czarna, topola osika, topola czarna i dąb szypułkowy. Ponadto na obrzeżach lasów i stawów występują zadrzewienia olszowe z olszą czarną.
- Zbiorowiska łąkowe – zajmują ok. 80 ha obszaru parku. W miejscu dawnych lasów łęgowych występują łąki okresowo wilgotne, a w miejscu grądów – łąki świeże (umiarkowanie wilgotne). W centralnej części Ogrodu Botanicznego występują łąki rajgrasowe, zaś na pozostałe siedliska porastają łąki ubogie i wrzosowiska. Murawy suchoroślowe rozwinęły się na siedliskach ciepłolubnych dąbrów, zaś murawy kserotermiczne na suchych zboczach.
Historia
Myślęcinek od średniowiecza stanowił własność rycerską. W 1860 roku areał majątku sięgał 470 ha: pól uprawnych, lasów, łąk i pastwisk. Prace planistyczno-projektowe przeznaczające ten obszar na park wypoczynku, podejmowano już w 1905 r., następnie w roku 1921. Jeszcze przed I wojną światową władze miasta Bydgoszczy powołując się na dawne przywileje królów polskich uzyskały zgodę od Pruskiego Ministerstwa Lasów na ustawienie wzdłuż drogi leśnej do Rynkowa ławek na odpoczynek dla spacerowiczów. W dwudziestoleciu międzywojennym do popularnych miejscowości wypoczynkowych należało osada leśna w Rynkowie, gdzie przy stacji kolejowej istniała duża restauracja. Po II wojnie światowej majątek ziemski Myślęcinka rozparcelowano w wyniku reformy rolnej. Część terenów wraz z pozostałymi po majątku zabudowaniami użytkowało PGR Kusowo, utrzymując tu ośrodek treningowy koni sportowych, część przeznaczono w późniejszych latach pod ogrody działkowe, zaś lasy upaństwowiono. W latach 60. tereny te znalazły się w sferze zainteresowań rozwijającej się przestrzennie Bydgoszczy. W 1971 r. Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy zleciło opracowanie koncepcji budowy parku na terenie Myślęcinka, który w sposób kompleksowy zaspokoiłby potrzeby rekreacyjno-wypoczynkowe aglomeracji Bydgoszczy. Plan zagospodarowania przestrzennego LPKiW został zaakceptowany decyzją Prezydium WRN w Bydgoszczy w dniu 10 stycznia 1972 roku. Po zatwierdzeniu szczegółowego planu 13 listopada 1973 roku rozpoczęto prace techniczno-organizacyjne. Dokumentację techniczną parku opracowało Biuro Projektowo-Badawcze Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt” w Bydgoszczy, a jej autorami byli prof. Edward Bartman i dr inż. Aleksander Pietrzak. W 1975 r. za swe dzieło otrzymali oni II nagrodę Ministra Budownictwa i Przemysłu Budowlanego. Pierwotnie planowano zagospodarowanie terenów leśnych i pól o powierzchni 357 ha, później powiększono obszar przyszłego parku do ok. 570 ha, ostatecznie objęto powierzchnię 830 ha.
W 1977 r. w granice miasta włączono całość terenu planowanego parku, który objął:
- Las Gdański, który do momentu upaństwowienia po I rozbiorze Polski był własnością bydgoskiej gminy miejskiej,
- osadę leśną Rynkowo, wydzieloną w XIX w. ze wsi Niemcz,
- południową część dawnej wioski Myślęcinek, poświadczonej w 1346 r. i do końca II wojny światowej stanowiącej prywatny majątek szlachecki.
Granica między Lasem Gdańskim, Rynkowem i Myślęcinkiem przebiegała niegdyś w rejonie obecnych ulic Hippicznej i Sądeckiej. Od XVIII wieku w Myślęcinku funkcjonowały młyn i zajazd, a w połowie XIX wieku powstała gorzelnia, przekształcona w 1861 roku w browar, przy którym istniała restauracja. W 1889 r. wzniesiono nowe ceglane zabudowania browarniane, złożone z pięciu obiektów, w tym słodowni i piwnic do leżakowania piwa. Zakład zamknięto w 1945 r., a jego pozostałości, znajdujące się na terenie parku u zbiegu ulic Gdańskiej i Konnej, spłonęły wieczorem 24 lipca 2014. Przy ul. Konnej znajduje się również dwór byłych właścicieli wioski, postawiony w II połowie XIX wieku, w latach 90. XX wieku przebudowany i zaadaptowany na hotel i restaurację o nazwie „Pałac”. Obok mieści się kompleks zabudowań stajennych z XIX wieku, użytkowany od 1982 r. przez Ośrodek Rekreacji Konnej.
Myślęciński park podworski został przeznaczony pod Ogród Botaniczny, a w Lesie Gdańskim zaplanowano utworzenie ogrodu zoologicznego i lunaparku. Na polanie między obu ogrodami planowano wykonanie systemu stawów, zasilanych przez lokalne cieki wodne. Na Zboczu Fordońskim planowano utworzenie toru saneczkowego (600 m), stoku narciarskiego z wyciągiem, małej skoczni narciarskiej, zaś na dolnym tarasie wielu urządzeń rekreacyjnych, m.in. lodowisk, ścieżki zdrowia, boisk, pawilonów, estrad, sal kinowych i klubowych. W Rynkowie planowano wybudowanie restauracji z tarasem widokowym, skąd można by podziwiać panoramę Bydgoszczy. Pracami na etapie planowania miejscowego kierował arch. Kazimierz Józefczyk, a na etapie projektowania realizacyjnego arch. krajobrazu prof. Edward Bartmann i dr Aleksander Pietrzak z SGGW. Zatwierdzona koncepcja zakładała wydzielenie w obrębie parku pięciu sektorów: parkowo-leśnego, sportowo-rekreacyjnego, wystawowo-dydaktycznego, usług centralnych i parku rozrywki. Zanim rozpoczęto na dobre budowę parku, na placu przy ul. Gdańskiej odbyła się wystawa rolnicza związana z centralnymi dożynkami które odbyły się w Bydgoszczy w 1972 roku. Dla jej potrzeb ustawiono pawilony handlowe, które przebudowano w kolejnych latach i wzbogacono m.in. o baseny otwarte. W pawilonach eksponowano wystawy stałe, m.in. dotyczące osiągnięć przemysłowo-rolniczych województwa bydgoskiego. Budowę parku według opracowanego projektu rozpoczęto w 1973 r., kiedy to wykonano pierwsze ścieżki spacerowe. W 1974 r. ukończono budowę obwodnicy, a w latach 1975-1977 ukończono promenadę parkową. Staw parkowy zbudowano w latach 1977-1983. Ma on długość 1,3 km i szerokość od 20 do 330 m oraz głębokość 0,7-3,0 m. W 1978 r. otwarto Ogród Fauny Polskiej, w 1980 r. lunapark. W tym roku rozpoczęła się również budowa Ogrodu Botanicznego. Prace te wykonywano z czynnym udziałem ludności i uczniów szkół (czyny społeczne). W 1982 r. w dawnych zabudowaniach folwarku Myślęcinek uruchomiono Ośrodek Rekreacji Konnej. W latach 80. XX w. powstał wyciąg narciarski, w 1994 r. Centrum Edukacji Ekologicznej, w 1997 r. Myślęcińska Kolej Parkowa, w 2000 r. tor do ekstremalnych zjazdów rowerowych, w 2005 r. Całoroczne Centrum Rekreacji, w 2007 r. kryty skatepark, w 2009 r. centrum wystawienniczo-targowe, w 2010 park linowy, a w 2012 r. park jurajski „Zaginiony świat”. W latach 2006-2012 dokonano szeregu inwestycji w parku, m.in. odnowiono część ścieżek spacerowych, wybudowano drogi rowerowe łączące Myślęcinek ze Śródmieściem i z Fordonem, otwarto szereg nowych urządzeń rekreacyjnych (pole golfowe, wakepark, wypożyczalnia łodzi, kajaków i inne). Pierwotny projekt parku oprócz istniejących dzisiaj obiektów, przewidywał również powstanie parku etnograficznego, kąpieliska miejskiego z zespołem basenów i brodzików dla dzieci, domu kultury, hali sportowej oraz zespołu gastronomicznego w pomieszczeniach byłego Browaru Myślęcinek. Do 1983 r. budową i utrzymaniem Leśnego Parku zajmowało się Przedsiębiorstwo Zieleni Miejskiej, w którym powołano zespół ds. budowy LPKiW. Od roku 1983 Leśny Park Kultury i Wypoczynku funkcjonował jako samodzielne przedsiębiorstwo państwowe. Natomiast od 24 sierpnia 1992 r. posiada status jednoosobowej spółki gminy Bydgoszcz. 28 marca 2010 roku w parku odbyły się mistrzostwa świata w biegach przełajowych.
Park w Myślęcinku jest miejscem otwartym na nowe formy wypoczynku i aktywności sportowo-rekreacyjnej. Mają tu miejsce różnorodne imprezy masowe, bądź specjalistyczne, organizowane przez prywatne organizacje i stowarzyszenia, np. inscenizacje historyczne, militarne, wioski indiańskie, festyny, koncerty, zloty, imprezy sportowe itp. Plany rozwojowe LPKiW wiążą się z pomysłami w.w. stowarzyszeń, np. utworzenia średniowiecznej osady (Warowni Bydgosta), czy też parku miniatur zabytków regionu. W perspektywie planowane jest wzniesienie palmiarni z roślinami wodnymi, akwariami i wolariami dla egzotycznych ptaków. Niezależnie od tego w 2012 r. dofinansowanie z funduszy europejskich otrzymał projekt budowy pawilonu akwarium i terrarium w obrębie Ogrodu Fauny Polskiej (koszt 6,5 mln zł). Rozbudowa i modernizacja infrastruktury rekreacyjno-sportowej terenów LPKiW znalazła się także w wykazie projektów kluczowych Bydgoskiego Obszaru Funkcjonalnego do realizacji w okresie 2015-2020.
Ciekawostki
Instytucje i obiekty na terenie parku:
1 – Ogród Botaniczny Instytutu Hodowli i Aklimatyzacji Roślin
2 – Miejski Ogród Botaniczny (60 ha), mieści m.in. arboretum, alpinarium, ścieżkę edukacyjną dla niewidomych
3 – Ośrodek Rekreacji Konnej, obok hotel „Pałac”
4 – Ogród Fauny Polskiej ZOO (14 ha), mieści m.in. dział zwierząt krajowych, egzotycznych, minizoo, terrarium i wisłarium (w budowie)
5 – Polana Różopole służąca imprezom masowym
6 – Korty tenisowe
7 – Park Rozrywki, mieści m.in. lunapark, ogród miniatur, siłownię, park linowy, „makroświat” z modelami owadów
8 – Zaginiony Świat – park dinozaurów z modelami prehistorycznych gadów, ssaków i przedstawicielami zaginionych cywilizacji
9 – Uroczysko Zacisze, stawy i źródełko
10 – Bydgoskie Centrum Edukacji Ekologicznej
11 – Całoroczne Centrum Rekreacji (m.in. pole golfowe, wyciąg narciarski, tor saneczkowy, wypożyczalnia rowerów, ściana wspinaczkowa)
12 – Tereny gastronomiczne i wystawowe
13 – Skatepark kryty
14 – Bydgoskie Centrum Wystawienniczo-Targowe
15 – Góra Myślęcińska
16 – Strefa ciszy z traktami leśnymi i ścieżką zdrowia
17 – Dolinki Myślęcińskie porośnięte grądem
18 – Staw parkowy z molo, wakeparkiem, wypożyczalniami łodzi i kajaków
19 – Ptasia wyspa z koloniami lęgowymi rybitwy rzecznej i mewy śmieszki
20 – Pętla tramwajowa (nr 1, 2), parkingi
Na terenie Parku znajdują się stanowiska roślin chronionych i grzybów.
Źródła zdjęć i informacji, ciekawe linki:
Park zgłosił:
Andrzej Nowiński ‚Zieleń we wnętrzach’
Wydarzenia
Źródła zdjęć – pod każdym zdjęciem w powiększeniu. Źródła i autorzy opisów oraz dodatkowe licencje dla treści – przejdź do zakładki „Więcej Informacji” (powyżej).